¡Hola Colombia!

De eerste dagen van onze reis hebben we al achter de kiezen. Na een voorspoedige vlucht (inclusief gratis champagne!), landden we maandagmiddag in Bogota, op een vliegveld dat midden in een woonwijk ligt. We namen een taxi naar ons hostel. Onderweg viel het ons op dat letterlijk op elke hoek van de weg politie stond. In de buurt van het hostel waren de agenten vervangen door militairen. Het was even wennen, maar later voelde dat toch ook wel veilig.

Ons kleine en kleurrijke hostel lag midden in de oude wijk Calendaria, onderaan de voet van de berg Monserrate. Na een dutje, een arepa (soort gevuld deegflapje), een te korte nacht - iets met jetlag - en een bakje oploskoffie, gingen we die wijk maar eens verkennen. We startten met ontbijt bij een eettentje, waar we een kipflapje en een zoetig kaasbroodje namen. En een kop koffie waarvan we een gat in de lucht stuiterden. Next on the list was een free walking tour van het plaatselijke VVV... Geëscorteerd door, jawel, een politieagent én een militair! Heel bizar! De tourguide nam ons mee in en om het presidentiële gebied en vertelde ons alles wat we wilden horen en nog veeeeeel meer over de stad en de meest belangrijke figuren in de geschiedenis. De combinatie van jetlag, gebroken Spaans en af en toe iets te lange uitweidingen ("and he was like 'oh my gosh...'"), heeft er helaas toe geleid dat we dit hier niet meer helemaal kunnen reproduceren ;-) Oké, zo erg is het niet, maar we vinden het zonde om allerlei dingen te vertellen die je ook op Wikipedia kunt lezen

In de middag zijn we nog naar het Museo del Oro (Goudmuseum) geweest, waar allerlei gouden en andersoortige objecten van oude inheemse volken in Colombia waren tentoongesteld. Meteen een interessante kijk in de rijke geschiedenis van het land! Na even in een park te hebben gehangen, zaten we in een restaurant wat wat weg had van een curiositeitenmuseum. Uiteraard met nog andere Nederlanders, want die zijn tenslotte altijd overal.

De volgende dag wilden we de Montserrate beklimmen. Toen we zagen dat de berg nog in de wolken zat en we bovendien voor de verandering een iets te groot ontbijt op hadden, besloten we eerst naar het Museo Botero te gaan. Dat was gratis en door onze "oh my gosh" tourguide aangeraden. Naast de afgrijselijk buitenproportioneel ronde kunstwerken van Botero, hingen er ook nog werken van anderen. Er hing zelfs een schilderij van Jorn! Na een half uur voelden we ons wel genoeg cultureel verantwoord en gingen we richting de Monserrat. Eigenlijk wilden we lopend naar boven, maar uiteindelijk namen we toch maar het treintje wegens tijd-, energie- en zuurstofgebrek (dit laatste kan door de hoogte komen, maar het leek ons waarschijnlijker dat het aan de uitlaatgassen lag). Bovenaan de berg had je behalve een kerkje ook een fantastisch uitzicht over de stad! Bovendien waren er geen auto's, omdat de winkeltjes en eettentjes werden bevoorraad door ezels. We hadden dus weer wat meer zuurstof en er bleek nog genoeg tijd te zijn om wel naar beneden te lopen via een weg met nog meer mooie uitzichten, ezels, kapelletjes en politieagenten die zich zo ongeveer dood moesten vervelen.

's Avonds vlogen we naar Cartagena, een stad aan de caribische kust. Het was net alsof we bij een tropisch zwembad naar binnen liepen, toen we het vliegtuig uitgingen. In het hostel konden we lekker relaxen met een biertje en gezellig met wat andere mensen ouwehoeren.

Loom van de warmte hebben we de dag erna wat door het oude en ommuurde deel van de stad geslenterd, door smalle straatjes met huizen in alle kleuren van de regenboog, over pleintjes met palmen en langs straatverkopers met fruit, hoeden of minutos (belminuten). De dag sloten we af met mojitos en een enorme onweersbui.

Vandaag zijn we naar Castillo San Felipe de Bajaras geweest, het grootste fort dat de Spanjaarden hebben gebouwd in Amerika. Samen met drie andere forten, moest het Cartagena beschermen tegen piraten en ander gespuis zoals de Fransen. Terug in het hostel hebben we met een stel anderen samen gegeten. Straks gaan we nog ergens een dansje wagen. Morgen trekken we weer verder richting Santa Marta of een van de kleinere plaatsjes in de buurt om een paar dagen echt zo weinig mogelijk te doen (voor zover we dat zelf kunnen).

That's all, folks! Buena noche y hasta luego :)